Materialen.

Voor het weren van geluid worden heel veel verschillende materialen gebruikt om af te dichten, te isoleren (d.m.v. verzwaren e.d.), te dempen of te absorberen. Hier vindt u een lijst van de meest toegepaste materialen die wél, èn van de materialen die niet helpen, met waar nodig aanvullende informatie.

Acrylaatkit (zie Kit).
Afdichtingsband en -profiel. Gemaakt voor tochtwering bij deuren en ramen, kan in veel gevallen ook geluidlekken dichten, mits zorgvuldig aangebracht. Alle opencellige soorten tochtwering (zoals PUR-band) en borstels voor tochtwering werken voor het tegenhouden van geluid onvoldoende.
Akoestische materialen: meestal te koop bij gespecialiseerde bedrijven. Onder meer geluidabsorberende tegels, platen, folies en trillingdempers. Soms compactere oplossingen voor geluidwerende constructies dan zelf te maken zijn.
Ankerloze spouwmuur: op verdiepte fundering gebouwde dubbele muur, waarbij de spouwbladen niet door spouwankers met elkaar zijn verbonden, vloeren mogen niet doorlopen. De geluidsisolatie voor lucht- en contactgeluid is bij een goed uitgevoerde constructie belangrijk beter dan een "gewone" muur.
Baksteen: zie Metselwerk.
Band: zie Afdichtingsband.
Behang: doet niets tegen geluidsoverlast, ook schuimig onderbehang niet. Een dikkere muurbekleding van stof (linnen, velours) of kurk dempt de galm in een ruimte, maar laat luchtgeluid door.
Board: zie Hardboard en Zachtboard.
Bouwvilt: zie Vilt.
Butyl(een)kit: zie Kit.
Eierrekjes: zijn niet geschikt voor geluidsisolatie. In een ruimte dempen ze wel de galm. Voor dit doel bestaan echter betere materialen (zie bij Gordijnen, Minerale wol en zachtboard).
Gasbeton: lichte steensoort, minder geschikt voor geluidsisolatie.
Gips: zie Stuc.
Gipsblokken: lichte steensoort, minder geschikt voor geluidsisolatie.
Gipsplaat: gipskartonplaat, gipsvezelplaat. Is voor zijn dikte relatief zwaar, is tevens enigszins buigzaam. Wordt daarom in geluidwerende (voorzet)constructies (plafonds en wanden en soms ook vloeren) verwerkt. De naden tussen de platen altijd blijvend luchtdicht afwerken, hetzij door overlapping van een tweede laag platen, hetzij met een "gewapende" pasta. Voor geluidwerende constructies is gipsplaat beter geschikt dan het gebruikelijke spaanplaat, omdat het zwaarder is. Wat dikker en dus zwaarder is de gipsvezelplaat, een gewapende gipsplaat zonder kartonafwerking. Glas is luchtdicht, relatief zwaar en tot een dikte van 12 mm voldoende buigslap; glas houdt daarom geluid goed tegen. Dunne glasplaten (4 à 6 mm) schieten in lawaaiige situaties te kort. Betere geluidwering met glas is mogelijk met een spouw tussen twee glasplaten (minimaal 5 cm).
Glaswol: zie Minerale wol.
Gordijnen absorberen geluid en verminderen galm. Ze laten het geluid echter heel goed door. Hoe dikker het gordijn en hoe meer plooien, hoe beter de absorptie.
Hardboard laat weliswaar weinig lucht door, zeker de wat dikkere en hardere soorten, zoals masonite (geolied en sterk geperst hardboard) om uit te vlakken en luchtdicht te maken, is niet geschikt voor het afwerken van buigslappe geluidisolerende voorzetwanden en --plafonds, vanwege het geringe gewicht. Wordt gebruikt op houten vloeren. Zie ook bij Spaanplaat.
Hout (planken en schroten) is ongeschikt als geluidwerende afwerking. Scheuren, kwasten, kromtrekken en onderlinge verbindingen (naden) vormen evenzovele geluidlekken. Als afwerking een goed uitgevoerde buigslappe voorzetwand (zie gipsplaat) of dubbele wandconstructie kan het een extra bijdrage leveren voor de geluidsisolatie.

Houtwolcementplaat en houtwolmagnesietplaat hebben een hoog soortelijk gewicht, maar zijn zo lek als een mandje. Met een laag stuc van circa 2 cm zijn deze platen goed bruikbaar voor geluidsisolatie, en tevens geluidsabsorberend aan de niet gestucte kant. Houtwolcement is hard en daardoor op zichzelf niet trillingdempend. Als wand--of plafondbekleding-- functioneert het als geluidsabsorberend materiaal waardoor de galmtijd in een ruimte wordt verkort.
Kalk: zie Stuc.
Kalkzandsteen: zie metselwerk.
Kit is goed bruikbaar voor het blijvend en elastisch afsluiten van geluidlekken. Hoe sterker de kieren "werken", hoe elastischer de kit moet zijn. Siliconenkit is elastischer dan acrylaatkit; op de meeste siliconenkit hecht echter geen verf, behang en dergelijke. Butyleenkit is goed indrukbaar, maar kan weinig rek weerstaan. Polysulfietkit en polyurethaankit kunnen even elastisch zijn als siliconenkit.
Kokosvilt: zie Vilt.
Kurk is voor geluidsisolatie geen geschikt materiaal. De veerkracht van geperste kurk is gewoonlijk gering, waardoor het in contactgeluid-dempende constructies meestal niet werkt. Ook als vloerbedekking voor geluiddemping van loopgeluiden zeker niet de eerste keus.
Lood: zie Metaal.
Luchtbelfolie: noppenfolie, is luchtdicht, maar wegens zijn zeer geringe gewicht ongeschikt voor geluidsisolatie. Zie ook Polyethyleenfolie .
Masonite, zie Hardboard.
Metaal is bruikbaar in geluidwerende constructies, vooral de wat zwaardere metalen en de wat dikkere platen. Staalplaat heeft een hoog soortelijk gewicht en wordt gebruikt in

bijzondere constructies. Bladlood heeft een nog hoger soortelijk gewicht dan staalplaat en is bovendien buigslapper. Er is speciaal akoestisch blad-lood, al dan niet met versterkingsdraden.
Metselwerk: hoe zwaarder en dikker een muur, hoe beter de geluidsisolatie. De muur moet altijd bepleisterd worden om hem luchtdicht te maken. Een betere geluidsisolatie dan met een zware, massieve muur is te bereiken met een "ankerloze spouwmuur".
Minerale wol bestaat er in twee soorten: glas- en steenwol, elk in de vorm van dekens en platen, al dan niet voorzien van een luchtdoorlatende afwerklaag of een zeer dunne folie. Beide absorberen geluid en gaan galm tegen. Om die reden wordt het ook aanvullend toegepast in lichte wandconstructies of achter een voorzetwand of een gesloten plafond; zonder gesloten beplating laten ze luchtgeluid gemakkelijk door. In geluidwerende constructies kunt u het beste een kwaliteit nemen van minimaal 40 kg per m3.
Multiplex: zie Spaanplaat.
Noppenfolie: zie Luchtbelfolie.
Onderbehang: zie Behang.
Piepschuim: zie Polystyreen
Plaatmateriaal: zie Gipsplaat en Spaanplaat.
Planken: zie Hout.
Pleister: zie Stuc.
Polyether is bruikbaar als geluidsabsorberend, galmverminderend materiaal, soms ook als trillingdempend materiaal.
Polyethyleenfolie is luchtdicht, zeker in de wat zwaardere kwaliteiten, maar houdt door het lage soortelijk gewicht het luchtgeluid niet merkbaar tegen.
Polystyreen (piepschuim) is in geen enkele geluidwerende constructie bruikbaar. Het is te licht en het oppervlak is te glad om geluid goed te absorberen. In een spouwconstructie heeft het alleen negatieve effecten.
Polysulfietkit: zie Kit.
Polyurethaankit: zie kit
Polyurethaanschuim: Pur-schuim heeft doorgaans een opencellige struktuur en laat daardoor luchtgeluid passeren. Wel bruikbaar als "rugvulling" om brede spleten dicht te maken. Bepaalde PUR-schuim heeft een gesloten cellen-structuur en is daarom ook geschikt voor het dichten van kleinere geluidlekken.
Rubber: voor contactgeluidwering zijn alleen de veerkrachtige soorten geschikt, zoals de sponsachtige en puntvormige uitvoeringen. Rubber wordt dan ook gebruikt voor trillingdempers en het ontkoppelen van onder meer schroeven. Zie ook bij Trillingdempers.
Schuimplastic: zie Polyether.
Schroten: zie Hout.
Siliconenkit: zie Kit.
Spaanplaat is, vooral in de zwaardere persingen en in dikten boven 16 mm, in plaats van gipsplaat (zie ook bij Gipsplaat) bruikbaar voor (lucht) geluidsisolatie. Voor het afwerken van een vloer is het door zijn gewicht geschikter dan dun hardboard. In plaats van spaanplaat kunt u het duurdere multiplex gebruiken.
Specie kan worden gebruikt voor het dichtmaken van grote gaten; het is echter niet erg luchtdicht. Verbindingen met hout laten op den duur los. (zie ook Stuc)
Steen: zie Metselwerk.
Steenwol: zie Minerale wol. Stuc van kalk of gips geeft een goede, luchtdichte afsluiting.

Op gipsplaat is maar circa 1 cm dikte nodig als extra afwerklaag van een buigslappe constructie. Op steengaas, stukanet, houtwolcementplaat en houtwolmagnesietplaat is een stuclaag van circa 2 cm nodig. Bij het afwerken van de naden tussen de platen deze wapenen met refusiegaas.
Tapijt: zie Vloerbedekking.
Trillingdempers worden geplaatst onder trillende apparaten. Ze zijn vaak van rubber of vilt. Voor de goede werking moet de trillingdemper 5 à 6 mm worden ingedrukt door het trillende apparaat, zonder dat deze vervorming permanent is. Nadat het gewicht eraf is gehaald, moet de demper nog een stuk opveren. Trildempers werken, mits goed gedimensioneerd, bijzonder effectief op een betonvloer of een plaatselijk verzwaarde houten vloer. Trillingdempers zijn te koop, maar u kunt ze ook zelf maken van onder meer deurbuffer-rubber, rubbermat, vilt voor onder de schrijfmachine, en minerale wolplaat. Eventueel tussen twee stijve delen (multiplex, plaatstaal) lijmen, om het gewicht te spreiden.
Veren: er zijn speciale verende beugels te koop voor het ophangen van een geluidwerend plafond aan het bestaande. Beter is echter het nieuwe buigslappe plafond op te hangen aan de wanden, via een nieuwe balklaag.
Vilt: bouwvilt, haarvilt, wolvilt, kokosvilt in de vorm van platen en strips. Vilt is een duurzaam elastisch produkt voor het voorkomen van contactgeluid. Benodigde dikte meestal 2 cm. Ook te koop met opgelijmde latten of balkjes.
Vloerbedekking: Zachte vloerbedekking, tapijt, vermindert het contactgeluid van lopen en absorbeert geluid, waardoor de galm in een vertrek vermindert. Harde vloerbedekking (parket, vinyl, tegels, linoleum) kan daarentegen contactgeluidoverlast geven, tenzij gelegd op een "zwevende dekvloer". Een dunne tussenlaag zoals bij "zwevend parket" helpt hiertegen onvoldoende.
Zachtboard: kan geluid over een breed frequentiegebied absorberen, afhankelijk van de ondergrond en de bevestigingswijze. Het kan daarom worden gebruikt voor het verminderen van galm. Voor het absorberen van hoge tonen moet zachtboard luchtdoorlatend en daarom ongeverfd blijven. Zachtboardplaat op latten van circa 3 cm dik absorbeert vooral de lage tonen. Gaatjes- of sleuven zachtboardplaat op latten absorbeert ook de hoge- en middentonen. Er bestaan ook bitumenzachtboards voor verwerking op de vloer; deze zijn niet zo watergevoelig en wat minder luchtdoorlatend. Zachtboard is niet geschikt voor geluidsisolatie.
Zand heeft een hoog soortelijk gewicht en een hoge inwendige demping, is daarom bijzonder geschikt voor het verbeteren van de luchtgeluidisolatie van een vloer of dak. In een spouwmuur echter heeft het meestal een nadelige invloed op de geluidsisolatie, het koppelt de beide spouwbladen.