Geluidlekken

De nadruk in de volgende paragrafen ligt op het verbeteren van de luchtgeluidisolatie. Vloerverzwaringen, extra plafonds, zwevende vloeren e.d. zullen vooral de luchtgeluidisolatie van een constructie verbeteren. Zware, zwevende vloerconstructies kunnen daarnaast een belangrijke verbetering van de contactgeluidisolatie tot gevolg hebben, maar de bestrijding ervan vindt toch bij voorkeur bij de bron plaats (zacht schoeisel, flexibele bevestiging e.d.).
Als de geluidsisolatie tekort schiet, denkt men vaak aan een verkeerde opbouw van de scheidingsconstructie. Maar dat is in veel gevallen ten onrechte. De ervaring heeft geleerd dat geluidlekken in zeer veel gevallen een bepalende faktor vormen. Voor u denkt aan het verbeteren van een tekortschietende constructie, kunt u daarom altijd beter éérst proberen eventuele lekken op te sporen en doelmatig af te dichten.

soorten geluidlekken

geluidlekken komt u tegen in allerlei vormen en afmetingen. Bij de volgende constructie-onderdelen moet u extra attent zijn op geluidlekken:
        --aansluiting van een houten vloer op de gevel en flankerende muren (bij de plinten),
        --de naden tussen de planken van een houten vloer;
        --plafonddoorvoeringen van bijvoorbeeld cv, licht en andere leidingen;
        --koven (uitsparingen) in houten vloeren;
        --verbindingen tussen verschillende vlakken (vloer/ gevel, wand, vloer);
        --doorlopende leidingschachten.
        --omtimmeringen bij schuifdeuren tussen voor- en achterkamers e.d. bij houten vloeren.

remedie: onder afdeklatjes afkitten, en spouw vullen met steenwol of glaswol.

Het opsporen van geluidlekken

Geluidlekken zijn lang niet altijd zichtbaar. Ze laten vooral hoge tonen door, en zijn om die reden meestal al op het gehoor met de handen achter het oor op te sporen. Soms is een hulpmiddel, zoals een stukje gasslang nodig, dat als een soort stethoscoop wordt gebruikt. Het opsporen wordt aanzienlijk vergemakkelijkt als u aan de andere kant van de te onderzoeken vloer of wand een ruisend geluid weet te produceren van een behoorlijk niveau.
Bijvoorbeeld met een FMradio of een t.v.-toestel, luid afgestemd tussen twee stations. Zodra u met het slangetje aan uw oor bij een geluidlek komt, hoort u duidelijk een sterker geluid.

Het afdichten van geluidlekken

De techniek van het afdichten wordt grotendeels bepaald door het soort lek en de vereiste- of haalbare geluidsisolatie van de constructie waarin het lek zich bevindt. Het uitgangspunt bij het afdichten van lekken is, dat deze blijvend luchtdicht moeten worden afgesloten. Bovendien moet u daarbij in principe gebruik maken van een materiaal of combinatie van materialen waarvan de massa en/of opbouw overeenstemmen met de afmetingen van het af te dichten lek en de geluidisolerende eigenschappen van de basisconstructie.
Afhankelijk van de grootte van de naad, gelden voor blijvende afdichtingen de volgende richtlijnen:

Haarscheurtjes: Luchtdicht afplakken met stevig en goed hechtend plakband, of pleisterlaag aanbrengen, of volledig en blijvend aanhelen en vullen met krimpvrije mortel of iets dergelijks.

Openingen tot 5 mm: Afdichten met elastische kit (zoals siliconen), of met een plastisch blijvende kit (zoals acrylaat).

Openingen van 6 tot 15 mm: (onder andere ten gevolge van thermische uitzettingen):

In geval van niet of nauwelijks bewegende, relatief smalle kieren kunt u kiezen voor een aangeklemd en luchtdicht afsluitend, geslotencellig afdichtingsband (zoals Airex), of voor een plastisch blijvende kit (zoals polybutyleen of butylrubber) met een rugvulling van bij voorkeur opencellig schuimband (zoals Compriband) of samengeperste minerale wol. Volspuiten met polyurethaanschuim van gesloten cellen is ook een goede remedie.

Openingen groter dan 15 mm: Deze zijn het beste af te sluiten met een houten lat, nadat de achterliggende ruimte volledig is opgevuld met een goed geluidsabsorberend materiaal (zoals glas- of steenwol). En dus niet, zoals maar al te vaak voorkomt, met stroken of stukken geslotencellig materiaal (zoals tempex). Voor overblijvende kieren na de dichting met de lat, kun je met kit of een dichtingsband goede resultaten bereiken. De kier kan ook worden volgespoten met polyurethaanschuim (PUR zet uit tijdens harding), afgedekt door een houten lat, die op zijn beurt ook wordt voorzien van kierafdichting.

Grote lekken: Deze kunnen soms worden afgedicht met behulp van het materiaal, waarvan de vloer of muur is gemaakt (zoals met stenen bij een gat in metselwerk). In andere gevallen moet een aparte constructie worden gemaakt (bijvoorbeeld een dubbele plaatconstructie van spaanplaat of gipskarton, met onverpakte minerale wol ertussen).

Een fors "geluidlek" dat nogal eens over het hoofd wordt gezien is hier aangegeven:

via de lucht in de gevelspouw en de lichte gevelbetimmering vindt geluidsoverdracht plaats. Omdat het "geluidlek" is afgedekt, manifesteert het zich vooral bij de lage tonen. De hierboven aangegeven methode voor het opsporen van geluidlekken is in zo'n geval niet ge schikt. Door bij de gevel in de hoek te luisteren met de handen achter de oren kan het geluidlek ontdekt worden. Geluidsoverdracht via deze weg kan verminderd worden door in de ruimte tussen de beëindiging van de muur en de gevel PUR-schuim aan te brengen (zie tekening). Daartoe zal de gevelbetimmering tijdelijk moeten worden verwijderd.
Doe in de gevel een glas- of steenwoldeken en verzwaar de betimmering met een extra spaan- of gipsplaat. Kit de beplating goed af. Let erop dat er geen vochtdoorslag van buiten kan ontstaan. Het PUR-Schuim laat overigens geen vocht door.