Sinds 1962 bestaat in Nederland een technische norm "Geluidwering in
woningen" (NEN
1070). Van deze norm is in 1997 een herziene versie verschenen. Hierin worden
minimum-eisen gegeven voor de geluidwering, om geluidhinder in woongebouwen te
beperken tot een niveau, waarvan verwacht mag worden dat dit in gangbare situaties
voor de
meeste bewoners net aanvaardbaar is.
In de Nederlandse praktijkrichtlijnen " Geluidwering in woongebouwen"
(NPR 5070 t/m
5075) worden bouwkundige oplossingen gegeven die--bij een goede korrekte
uitvoering--naar
verwachting zullen leiden tot een geluidwering die voldoet aan de eisen volgens de
Norm. De
norm NEN 1070 en de praktijkrichtlijnen zijn te bestellen bij het Nederlands
Normalisatie
Instituut, Kalfjeslaan 2, 2623 AA Delft.
De geluidsisolatie tussen twee ruimten wordt uitgedrukt in een index: I-lu (Index
lucht) voor
luchtgeluid en I-co (Index contact) voor contactgeluid. Bij het bepalen van de
isolatie-index wordt de gemeten geluidsisolatie vergeleken met normwaarden en het
verschil uitgedrukt in een getal dat
positief, nul of negatief kan zijn. Is de isolatie-index 0 dB, dan wordt juist voldaan aan de
normwaarden; een betere isolatie wordt met een "+" aangegeven, een slechtere met een
"-".
Om te kunnen spreken van een goede geluidsisolatie tussen de woningen is
tenminste een isolatieindex voor luchtgeluid van + 5 dB en voor contactgeluid van +
10 dB vereist. Overigens gaat de Norm, wat betreft de contactgeluidisolatie, er in
principe
vanuit dat een zachte vloerbedekking wordt gelegd. Bij harde vloerbedekkingen is een
aangepast woongedrag noodzakelijk, ook in eengezinswoningen. Anders gezegd: houd
een
beetje rekening met elkaar en loop liever op schoenen met zachte zolen dan op tikkende
hakjes. Hetzelfde geldt natuurlijk voor harde muziek of lawaaiige aktiviteiten in het
algemeen.
Een isolatie-index van 0 dB of hoger is geen garantie dat geen hinder kan optreden.
NEN 1070 is immers een technische norm en heeft zelf geen wetskracht. De meeste
gemeenten hebben echter al sinds 1962 de belangrijkste eisen in hun plaatselijke
bouwverordening opgenomen. De gemeenten zijn op basis van het "Besluit
Geluidwering Gebouwen" (een uitvoeringsbesluit van de Woningwet) verplicht de
minimum-eisen uit NEN 1070 voor geluidsisolatie tussen woningen in hun
bouwverordening
op te nemen. Het "Bouwbesluit" hanteert ook de eisen uit NEN 1070.
Kortom: de meeste naoorlogse woningen in Nederland moeten wat betreft geluidsisolatie
voldoen aan de minimumeisen van NEN 1070. Vaak ook wordt bij renovatie-projekten
de
Norm in enigszins aangepaste vorm als uitgangspunt gekozen.